ی روز روزگاری روم ازین زندگی

این روزها خیلی خسته م،روحم میخواهد برود یک گوشه بنشیند.

پشتش رابه دنیاکند،پاهایش را بغل بگیردوبلندبلند بگوید:

"خدایا من دیگر بازی نمی کنم"

همهﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﻱ ﺑﺎﺻﺪﺍ ﻣﻲ ﺷﻨﺎﺳﻨﺪ ... ﺍﻳﻦ ﺑﺎﻟﺶ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ , ﺑﻪ ﮔﺮﻳﻪ ﻫﺎﻱ ﺑﻲ ﺻﺪﺍ

چه لحظه ی دردآوریه؟

اون لحظه که می پرسه:خوبی؟؟

بغض توگلوت میپیچه

5خط تایپ می کنی،ولی به جای enter

همه رو پاک می کنی و مینویسی:

خوبم مرسی تو خوبی؟؟

یادمن باشدکه تنهاییم رابرای خودم نگه دارم

وبغض های شبانه ام رابرای کسی بازگونکنم

تاترحم دیگران رابااظهارعلاقه اشتباه نگیرم

یادمن باشدکه فقط برای سایه ام بنویسم